Καθώς η συζήτηση για την πορεία της χώρας έχει ενταθεί εξ’ αιτίας των
οικονομικών μέτρων που λαμβάνονται, χρήσιμη είναι η αναφορά σε στοιχεία που
μπορούν να βοηθήσουν στην αντικειμενική θεώρηση της πραγματικότητας.
Στο χώρο της υγείας υπήρχαν ικανά περιθώρια να μειωθούν οι δαπάνες, χωρίς
αυτό να έχει αρνητική επίδραση στην ποιότητα και ποσότητα των υπηρεσιών που
εξασφαλίζουν τη σύμφωνη με τα επιστημονικά δεδομένα άρτια περίθαλψη. Αν αυτά τα
περιθώρια εξαφανιστούν, τότε η επιπτώσεις στην υγεία θα είναι σημαντικές.
Πριν λίγο καιρό δημοσιεύθηκε σε έγκριτο περιοδικό μία μελέτη, με την οποία
αναζήτησαν τις αιτίες του γιατί οι ασθενείς με καρκίνο του μαστού ζουσαν
περισσότερο στις Η.Π.Α. παρά στην Ευρώπη.
Συλλέγοντας δεδομένα από 12 Ευρωπαϊκές χώρες και από τις Η.Π.Α. οι
ερευνητές διαπίστωσαν ότι: α) οι καρκίνοι του μαστού στις ΗΠΑ διαγιγνώσκοταν σε
πιο πρώιμα στάδια απ΄ότι στην Ευρώπη ( 39% έναντι 32% σ΄ότι αφορά τους όγκους
χωρίς λεμφαδενική μετάσταση), β) το στάδιο της νόσου κατά τη διάγνωση είχε
μικρότερες διακυμάνσεις στις πολιτείες των Η.Π.Α., ενώ στην Ευρώπη οι διαφορές
μεταξύ των κρατών ήταν πολύ μεγαλύτερες, γ) οι επιβιώσεις στις ΗΠΑ, την δυτική,
βόρεια και νότια Ευρώπη ήταν σχεδόν ίδιες. Αυτό που έκανε τη διαφορά εις βάρος
της Ευρώπης ήταν οι χώρες της ανατολικής Ευρώπης.
Καθώς η έρευνα εστιάστηκε στις ασθενείς των ετών 1996-1999, οι μελετητές
στο συμπέρασμα τους εκτιμούν ότι διαφορές μεταξύ ΗΠΑ και Ευρώπης εξηγούνται από
« την χαμηλότερη επιβίωση στην ανατολική Ευρώπη, όπου οι χαμηλές δαπάνες για την φροντίδα υγείας μπορεί να περιόρισαν
την ποιότητα της περίθαλψης».
Μην υπάρχει, επομένως, καμία αμφιβολία ότι αν δεν προσέξουμε με περισσή
φροντίδα να διατηρήσουμε ένα ακέραιο και αποτελεσματικό σύστημα υγείας, αυτό θα
πληρωθεί πολύ τραγικά απ΄αυτή και οι επόμενες γενιές . Το μήνυμα αυτό θα πρέπει
να γίνει αντιληπτό τόσο από τους υπεύθυνους πολιτικούς, όσο και από τους
επιχειρηματίες της υγείας, τους γιατρούς, αλλά και από τους ίδιους τους
ασθενείς. Οι πρώτοι για να ξέρουν που βρίσκονται οι κόκκινες γραμμές, οι δεύτεροι
για να σταματήσουν να προκαλούν τεχνητή ζήτηση υπηρεσιών, οι τρίτοι (οι
γιατροί) για να περιορίσουν στο ελάχιστο οτιδήποτε είναι πέρα από τη βασισμένη
σε οδηγίες και συστάσεις άσκηση της ιατρικής και οι τελευταίοι (οι ασθενείς)
για να μην απαιτούν με ελαφρότητα παράλογες παρεμβάσεις ( π.χ. μία γυναίκα να
ζητά να κάνει μαγνητική τομογραφία στους μαστούς όταν κάτι τέτοιο δεν είναι
απαραίτητο) και να ελέγχουν τυχόν σπατάλες που παρατηρούν από τους
επαγγελματίες της υγείας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου