Ιστορικά, οι οργανώσεις φιλανθρωπίας και τα κοινωνικά δίκτυα έχουν προσφέρει σημαντική και ουσιαστική βοήθεια, εκεί που οι κρατικές υπηρεσίες και οι ιδιωτικές εταιρείες είτε δεν ήταν προσβάσιμες, είτε υπολειτουργούσαν. Η δράση τους τις κατέστησε σεβαστές στον πληθυσμό και έτσι δημιουργήθηκαν σχέσεις εμπιστοσύνης, που σε άλλες χώρες εξακολούθησαν να ενισχύονται και σε άλλες έμειναν στάσιμες ή και υποχώρησαν. Η σχέση των κοινωνικών οργανώσεων με την ίδια την κοινωνία είναι αμφίδρομη και δυναμική.Στις ημέρες μας, με την ανάπτυξη του κράτους πρόνοιας ( που πλέον έχει αρχίσει να αποδομείται διεθνώς και μόνο η ταχύτητα που αυτό συμβαίνει ποικίλει από χώρα σε χώρα) οι κοινωνικές οργανώσεις που δραστηριοποιούνται στη μάχη κατά του καρκίνου επικεντρώνονται πλέον στο να καλύψουν τις νέες διαφοροποιημένες ανάγκες του πληθυσμού και ιδιαίτερα των ογκολογικών ασθενών. Ποιες είναι σήμερα οι σημαντικότερες και συχνότερες εξ’ αυτών; Σύμφωνα με σχετικές μελέτες αυτές σχετίζονται με:
- Τον τρόπο προσαρμογής των ασθενών στις αλλαγές που τους επιβάλει η εμφάνιση της νόσου και όλες οι διαδικασίες που συνδέονται με αυτήν
- Τις ανάγκες ψυχοκοινωνικής υποστήριξης
- Τις μετακινήσεις που απαιτεί η πολύχρονη και πολυεπίπεδη φροντίδα και παρακολούθηση
- Τις οικονομικές επιπτώσεις που έχει η εμφάνιση της νόσου στο κάθε άτομο και την οικογένεια του
- Τις κατ’ οίκον ανάγκες και τον τρόπο που αυτές μπορούν να καλυφθούν.
- Την ενημέρωση σχετικά με την ιατρική πλευρά της νόσου και της θεραπείας της
Συχνότερα ο κάθε ασθενής , αλλά και ο κάθε ένας δικός του άνθρωπος που επηρεάζεται από την εμφάνιση της νόσου, βιώνει περισσότερες ή όλες των ειδών τις ανάγκες που αναφέρθηκαν προηγουμένως.
Όπως και οι άλλες νόσοι φθοράς, έτσι και ο καρκίνος δεν θίγει μόνο τους ασθενείς, αλλά μια ευρύτερη κοινότητα ανθρώπων, όπως είναι οι οικείοι του ασθενούς, οι γείτονες, οι συνεργάτες, αλλά και συνολικά αθροιζόμενα όλα τα περιστατικά επηρεάζουν σε μεγάλο βαθμό το δημόσιο συμφέρον και την κοινωνική ζωή.
Δεν είναι, όμως, ασυνήθιστο το πρόβλημα να θεωρείται με μια εντυπωσιακή μονομέρεια : αυτή που το βλέπει μόνο ως ιατρικό πρόβλημα ή – σε ευρύτερη οπτική – ως πρόβλημα δημόσιας υγείας. Έτσι η μονομερής προσέγγιση του αφαιρεί από το κράτος πολλές υποχρεώσεις και καθιστά τους πολίτες λιγότερο διεκδικητικούς ως προς τια απαιτήσεις τους από το δημόσιο τομέα.
Σε αυτές τις περιοχές κρατικής αδιαφορίας αναλαμβάνουν δράση οι περισσότερες αντικαρκινικές οργανώσεις, προσπαθώντας να επιτύχουν την απάλυνση των στερήσεων που βιώνουν οι καρκινοπαθείς.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου