Τι είναι τα θηλώματα;

Τα θηλώματα αποτελούν μία συχνή καλοήθη  κατάσταση, που το πιο σημαντικό σύμπτωμα της είναι η αιματηρή ρύση από τη θηλή.

Ένα θήλωμα είναι μία μάζα κυττάρων που σχηματίζεται σε μία περιοχή του μαστού από κύτταρα που άρχισαν να πολλαπλασιάζονται και αύξησαν τον αριθμό τους. Η μάζα προβάλει στο εσωτερικό των γαλακτοφόρων πόρων ( από τα κύτταρα των οποίων προήλθε), αιμορραγεί και μπορεί να φράξει τον αυλό του πόρου.

Συνήθως τα θηλώματα παρουσιάζονται στους μεγάλους γαλακτοφόρους πόρους, κοντά στη θηλή. Το βασικό σύμπτωμα που προκαλούν είναι η αιματηρή ρύση θηλής, δηλ. η έξοδος αιματηρού υγρού στη θηλή από το στόμιο του πόρου....

Το θήλωμα μπορεί να μεγαλώσει και έτσι να γίνει αισθητό και  με τη ψηλάφηση ως ένας μικρός όγκος. Σπάνια το μέγεθος του ξεπερνά το 1 εκ. Αισθητό μπορεί να γίνει και από τη δυνατότητα που έχει να φράξει τον πόρο και έτσι να τον φράξει και να προκαλέσει διάταση του.

Όταν ο γιατρός αντιληφθεί ότι υπάρχει αιματηρή ρύση από έναν πόρο, θα πάρει το υγρό και θα το στρώσει πάνω σε ένα ειδικό γυάλινο πλακάκι, έτσι ώστε να μπορεί να εξεταστεί από έναν κυτταρολόγο. Αυτός είναι που θα θέσει την υπόνοια ύπαρξης θηλώδους νεοπλάσματος ( όρος που χρησιμοποιεί για να προσδιορίσει τα θηλώδη χαρακτηριστικά που αναγνωρίζει, αλλά επειδή δεν είναι δυνατό να ξεχωρίσει ανάμεσα στην πολύ συχνή καλοήθη κατάσταση που είναι τα θηλώματα και τη σπάνια μορφή ενός καρκίνου, του θηλώδους καρκίνου, χρησιμοποιεί τον γενικότερο όρο νεόπλασμα). Πάντως το θήλωμα δεν θεωρείται ως μία προκαρκινωματώδης κατάσταση.

Κυτταρολογική απάντηση μπορεί να δοθεί και με την παρακέντηση του όζου, αν το θήλωμα είναι ψηλαφητό.

Στο υπερηχογράφημα και στη μαστογραφία μπορεί να γίνει αντιληπτή η παρουσία του θηλώματος, αν και για να συμβεί κάτι τέτοιο θα πρέπει να έχει αποκτήσει κάποιο μέγεθος.

Η γαλακτογραφία, που δεν γίνεται τόσο συχνά, μπορεί να δείξει καλύτερα το θήλωμα.

Η θεραπεία ενός θηλώματος είναι η αφαίρεση μαζί με τον πόρο στον οποίον έχει αναπτυχθεί. Με ειδική τεχνική εντοπίζεται ο πάσχων πόρος και με μια μικρή τομή στη θηλή – θηλαία άλω αφαιρείται, χωρίς να καταστραφούν οι άλλοι γαλακτοφόροι πόροι που καταλήγουν και αυτοί στη θηλή.  Αν η γυναίκα είναι μεγάλη, η εκτομή όλων των πόρων αποτελεί μία εναλλακτική πρακτική.

Τα πολλαπλά περιφερικά θηλώματα ή η θηλωμάτωση είναι ξεχωριστές παραπλήσιες του μονήρους θηλώματος οντότητες.

Σε αυτή την περίπτωση υπάρχουν πολλαπλές εστίες θηλωμάτων, που συνήθως βρίσκονται μακριά από τη θηλή, βαθειά μέσα στο μαστό.  Μπορούν να εμφανιστούν και στους δύο μαστούς και συμβαίνουν σε νεαρής ηλικίας γυναίκες, δεν προκαλούν συχνά αιματηρή ρύση θηλής και γίνονται αντιληπτά ως μία μάζα. Η χειρουργική αφαίρεση τους είναι η ενδεδειγμένη θεραπεία, αλλά συχνά έχουν την τάση να υποτροπιάζουν. Αν στην ιστολογική εξέταση η παρουσία τους συνοδεύεται και από άτυπη υπερπλασία, τότε οι γυναίκες αυτές έχουν αυξημένο κίνδυνο εμφάνισης καρκίνου του μαστού. Όταν δεν συνυπάρχει άτυπη υπερπλασία, δεν υπάρχει κίνδυνος.

Υπάρχει και η σπάνια κατάσταση που ονομάζεται νεανική θηλωμάτωση και αφορά νέες γυναίκες. Αυτή γίνεται αισθητή ως μάζα, η αντιμετώπιση της είναι χειρουργική.