Με αφορμή ένα πρόσφατο άρθρο που δημοσιεύθηκε στο έγκριτο περιοδικό
American Journal of Surgery σχετικά με τις ιδιαιτερότητες του καρκίνου του
μαστού σε γυναίκες που πάσχουν από σχιζοφρένεια, νομίζω πως αξίζει να
αναφερθούν τα εξής:
1) Η σχιζοφρένεια δεν είναι τόσο ¨απόμακρη¨διαταραχή όσο θα θέλαμε να
πιστεύουμε. Είναι αρκετά συχνή, απλώς – όμως- είναι μία “επιμελώς κριμένη”
πάθηση, αφού όλη η οικογένεια της πάσχουσας προσπαθεί με κάθε τρόπο να μην
γίνει γνωστό το “πρόβλημα” της. Για τα άτομα με διαταραχές του ψυχισμού και της
νόησης εξακολουθεί δυστυχώς να υπάρχει πολύ μεγάλη προκατάληψη, ακόμα
μεγαλύτερη από εκείνη που ισχύει για τον καρκίνο.
2) Είναι λάθος η εντύπωση πως οι σχιζοφρενείς δεν παρουσιάζουν καρκίνο.
Σύμφωνα με μεγάλες ανασκοπήσεις ( π.χ. η έρευνα που δημοσιεύθηκε το 2009 στο
περιοδικό Schizophrenia Research ) δείχνουν ότι ο καρκίνος του μαστού
είναι αυξημένος στις γυναίκες με σχιζοφρένεια. Αυτό μπορεί να οφείλεται στο
αυξημένο ποσοστό ατεκνίας αυτών των γυναικών και στην υπερπρολακτιναιμία που
παρουσιάζουν.
3) Τα ιδιαίτερα προβλήματα που αναδεικνύει η πρόσφατη μελέτη που αναφέρθηκε στην αρχή αυτού του σημειώματος, είναι
πως οι σχιζοφρενείς: α) αδιαφορούν για τα συμπτώματα που εκδηλώνει ο καρκίνος ή
τα αγνοούν με αποτέλεσμα αυτός να ανακαλύπτεται σε πιο προχωρημένα στάδια και
β) είναι πιο συχνό το φαινόμενο αυτή η ομάδα ασθενών να αρνείται ή να διακόπτει
τη θεραπεία τους.
Επομένως, σε κάθε περίπτωση θα πρέπει να δοθεί μεγαλύτερη προσοχή στο θέμα,
τόσο από τους οικείους των γυναικών, όσο και από την ιατρική κοινότητα. Οι
πρώτοι ας φροντίσουν να μην αγνοείται ο σωματικός έλεγχος του στήθους, η δε
δεύτερη ας δείξει μεγαλύτερη ευαισθησία και ας προώθησει με πειστικότητα και
αποτελεσματικότητα τον προληπτικό έλεγχο.
Σε όλους τους ανθρώπους πρέπει να δίνονται οι ίδιες δυνατότητες πρόληψης
και έγκαιρης διάγνωσης.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου